Iran Christenen

333 views 12:52 pm 0 Comments December 1, 2021

Kibbeling Den Bosch

Ik ben een grote fan van kibbelen. Ja, ik lach me rot om dat tonggeknars, maar er is iets mee dat me doet glimlachen. Het is niet alleen de knapperigheid, het is de lichte peperige tinteling dat je op het punt staat het te verorberen. Dat is kibbeling zoals het Bakticuisine is.

Het verhaal gaat dat in de 18e eeuw de plaatselijke Tartaren de hongerende inwoners van Tartastan (nu een deel van Iran) te hulp schoten toen hun oogsten mislukten en de broodheren een manier zochten om wat extra geld te verdienen. Het resultaat was het populaire gerecht kibbeling. Broodvruchten en wontonvellen werden in honing gedoopt, vervolgens gekookt en door iedereen gegeten.

Spoel door naar de 20e eeuw, en kibbeing is een populair gerecht geworden in Iran en Centraal-Aziatische landen, en avontuurlijke buitenlanders ontdekken dit heerlijke gerecht op hun trektochten.

Kibbeing kwam waarschijnlijk naar Iran in handen van Genji en Shahrukhah (866- Maatschappelijk bekend als Mashal-Ahmad.) Mashal-Ahmad was de stichter van de Ahmad-familie, een van de biggestogi (voorouders van de Banyamid) ulama van de 20e eeuw. De term “Ahmad” wordt gebruikt om te verwijzen naar zowel de Ahmades als naar hun provincie Ahoudian, die in de Bandar-regio van Iran is gelegen.

Het woord “Ahmad” is een citaat uit het Perzisch en betekent “zonder blaam zijn”. De Iraanse historicus en biograaf Dr. SeylaJon vertaalt het als “De waarheid is niet bij hen die beweren God gezien te hebben.” Het wordt geciteerd ter ondersteuning van de rechtvaardigheid van het Iraanse rechtssysteem, waaraan niemand kan twijfelen.

Ongeveer 1000 jaar lang is het Iraanse religieuze establishment een bastion geweest van religieus pluralisme, een standpunt dat door vele Iraanse godsdiensten wordt gedeeld. Ondanks pogingen tot het tegendeel vormen moslims, christenen en joden een islamitische natie, die verdeeld is door een protestantse dorst naar zowel het spirituele als het fysieke.

Iran is een dichtbevolkt land dat niet in zijn eentje kan voorzien in de religieuze behoeften van iedereen. Het zou niet kunnen hopen de miljoenen fans vanutchai en tempura te kunnen huisvesten, en niet te vergeten al diegenen die wanhopen aan compromissen en indigestie. De enige mogelijke oplossing is een compromis, dat nooit populair is. Maar als u denkt dat Iran het alleen over olie heeft, denk dan nog eens na. Het is niet alleen olie waar ze het over hebben. Het is een kwestie van leven en liefde.

Zoals de dichter zei, “liefde is overwinning.” Iran en de wereld volgen met belangstelling de ontwikkelingen in Noord-Irak. Het lijkt erop dat de overwegend Sji’itische meerderheid langzaam de beginselen van een gematigde vorm van de Islam leert kennen. Zij worden gedwongen verder te kijken dan de bladzijden van hun religieuze tekst en hun maag te volgen op zoek naar aanknopingspunten voor geluk.

gedwongen te kiezen tussen dier en plant bij het koken, over wat te eten. Dit is een groot dilemma waar veel mullahs voor staan. Over hormonen en dierlijke vetten bijvoorbeeld, zeggen zij dat beide goed voor je zijn. Aan de andere kant zeggen ze dat groenten noodzakelijk zijn. Deze tegenstrijdigheid kan niet worden genegeerd. Ondanks de aanwezigheid van dergelijke tegenstrijdige verklaringen en twijfelachtige enzymen in hun gerechten, blijven de mensen ze eten.

Hoe meer zij hierover nadenken en nadenken, hoe meer zij tot het besef komen dat matigheid zowel in de keuken als in hun dagelijks leven zeer belangrijk is. Niet alleen dat, maar het is ook nodig om de religieuze feestdag Ramadan te eren.

Tijdens de Ramadan wordt gevast voor het vasten van de maand Ramadan. Dit is waarschijnlijk het zwaarste vasten voor een moslim. Tijdens de Ramadan moet hij of zij zich onthouden van het eten van de bovengenoemde en andere soortgelijke producten. De remedies, zoals Jamon Serrano (Hamel Aliyy), die men in de pamfletten vindt en die samen met andere Iraanse delicatessen worden opgediend, worden hun aangeraden.

Ik heb niets verkeerds gevonden aan Iraans eten, maar ik heb veel geleerd over de Iraanse cultuur en hou van hun keuken. Ik heb veel heerlijke gerechten in Iran gemaakt en het enige wat ik van mijn vrienden thuis vraag is om meer. Dus wees gerust, mijn vriend, je krijgt niet alleen betere gerechten thuis. (Hij zou waarschijnlijk moeten zeggen: Je gaat niet naar huis en weer naar een ander land en koopt de plaatselijke gerechten….)

Lees meer

Viswinkel

Visboer 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *